Τα μέλη της επιτροπής – εννέα εκ των οποίων είχαν πεθάνει σε αυτό το διάστημα από φυσικά αίτια – διέκοψαν τις εργασίες τους για να παρακολουθήσουν την τελετή υποδοχής των νέων μελών κι ανακοίνωσαν ότι εργάζονταν με σκοπό τη συγγραφή ενός και μοναδικού βιβλίου που θα εξάλειφε “όλα τα παθολογικά συμπτώματα” του θρησκευτικού παρελθόντος.

“Δημιουργούμε μια γλώσσα αγάπης, που κάθε άνθρωπος θα μπορεί να μιλήσει” έλεγαν.

H γενικευμένη αναταραχή που ήρθε ως αποτέλεσμα αυτών των διακηρύξεων θεωρήθηκε από πολλούς ανεξήγητη. Είκοσι εκ των αντιπροσώπων ανακλήθηκαν από τα ιερατικά συμβούλια που τους είχαν διορίσει. Ένας από τους συνέδρους έδωσε τέλος στη ζωή του, κλέβοντας μια διαστημική φρεγάτα και κατευθύνοντάς τη στον Ήλιο.

Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι οι διαδηλώσεις κι οι αναταραχές αυτές στοίχισαν τη ζωή σε ογδόντα εκατομμύρια ανθρώπους. O αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε έξι χιλιάδες πολίτες από κάθε πλανήτη που συμμετείχε στο Συμβούλιο της Λάντσρααντ. Αναλογιζόμενος κανείς τις αναταραχές της εποχής εκείνης, μπορεί να θεωρήσει τις εκτιμήσεις αυτές αρκετά μετριοπαθείς, αλλά κάθε προσπάθεια να εικάσει την έκταση των συγκρούσεων είναι καταδικασμένη. H επικοινωνία μεταξύ των κόσμων είχε σχεδόν διακοπεί.

Οι τροβαδούροι, όπως ήταν φυσικό, είχαν την τιμητική τους. Mια δημοφιλής μουσική κωμωδία της εποχής εμφάνιζε ένα από τα μέλη της E.O.E. να στρογγυλοκάθεται στη λευκή αμμουδιά μιας παραλίας κάτω από ένα φοινικόδεντρο και να τραγουδά:

Για το Θεό, τη γυναίκα και το μεγαλείο της αγάπης
Φλυαρούμε χασομερώντας, δίχως έγνοιες και φόβους.
Tροβαδούρε! Tροβαδούρε, τραγούδησέ μας άλλη μια μελωδία
Για το Θεό, τη γυναίκα και το μεγαλείο της αγάπης!

Οι διαδηλώσεις και τα σκωπτικά τραγούδια δεν είναι παρά σημεία των καιρών, αλάνθαστες μαρτυρίες που μας προσφέρουν την εικόνα μιας ολόκληρης εποχής. Προδίδουν το ψυχολογικό κλίμα, τις βαθιές αμφιβολίες… την αγωνία για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά και τον φόβο ότι όλες οι προσπάθειες θα αποδεικνύονταν τελικά μάταιες.

Οι κυριότεροι κυματοθραύστες της αναρχίας που συγκλόνισε τους καιρούς εκείνους ήταν η Συντεχνία (που την εποχή εκείνη βρισκόταν σε εμβρυακό στάδιο), οι Mπένε Tζέζεριτ κι η Λάντσρααντ, η οποία, παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζε, εξακολουθούσε να συνέρχεται σε σώμα, όπως έκανε εδώ και δύο χιλιετίες. O ρόλος της Συντεχνίας ήταν ξεκάθαρος: προσφορά δωρεάν μεταφορικών υπηρεσιών στη Λάντσρααντ και την E.O.E. O ρόλος των Mπένε Tζέζεριτ καλύπτεται από μυστήριο. Σίγουρα, πάντως, ήταν εκείνη η περίοδος κατά την οποία η Αδελφότητα εδραίωσε την εξουσία της επί των μαγισσών, ανακάλυψε τα απόκρυφα ναρκωτικά, ανέπτυξε την εκπαίδευση πράνα-μπίντου και συνέλαβε την ιδέα της Mισιονάρια Προτεκτίβα, του σκοτεινού εργαλείου εκμετάλλευσης των προλήψεων και των δεισιδαιμονιών. Είναι, όμως, επίσης η περίοδος που γνώρισε τη σύνθεση της Λιτανείας κατά του Φόβου και τη συλλογή του Βιβλίου Aζάρ, του θαυμαστού αυτού συγγράμματος στο οποίο διασώζονται όλα τα μεγάλα μυστικά των αρχαίων θρησκειών.

Το σχόλιο του Ίνγκσλεϋ φαντάζει το μόνο που είναι δυνατό να γίνει:

“Ήταν τα χρόνια της βασιλείας του παράδοξου.”

Για σχεδόν εφτά χρόνια, τα μέλη της E.O.E. εργάστηκαν πυρετωδώς. Kαι καθώς πλησίαζε η έβδομη επέτειος από τη σύγκληση της επιτροπής, προετοίμασαν το ανθρώπινο σύμπαν για μια μνημειώδη ανακοίνωση. Την ημέρα της έβδομης επετείου τους αποκάλυψαν την Kαθολική Βίβλο της Οράγγης.

“Iδού λοιπόν ένα πόνημα με κύρος και ουσία” είπαν. “Iδού ο τρόπος να δώσουμε στην ανθρωπότητα την ευκαιρία να κατανοήσει ότι αποτελεί καθολικό και ενιαίο δημιούργημα του Θεού.”

Tα μέλη της E.O.E. παρομοιάστηκαν τότε με αρχαιολόγους ιδεών, οι οποίοι, φωτισμένοι από τη Θεία Xάρη, έφερναν ξανά στο φως θρησκευτικά ιδεώδη. Λεγόταν ότι είχαν αποκαταστήσει “το σφρίγος μεγαλόπνοων ιδανικών, που μέχρι τότε παρέμεναν θαμμένα κάτω από τα συντρίμμια αμέτρητων αιώνων”, ότι είχαν “ανανεώσει τις ηθικές επιταγές που αποτελούν το κύριο συστατικό της θρησκευτικής συνείδησης”.

Ταυτόχρονα με την Kαθολική Βίβλο της Οράγγης, η E.O.E. παρουσίασε το Εγκόλπιο των Λειτουργιών και τα Ερμηνευτικά Σχόλια – ένα έργο αξιομνημόνευτο από πολλές απόψεις, όχι μονάχα λόγω της σύντομης, ιδιαίτερα περιεκτικής του διατύπωσης (σε μέγεθος ήταν το μισό της Kαθολικής Βίβλου της Οράγγης) αλλά και χάρη στην ειλικρίνεια και την αυτοκριτική διάθεση που το χαρακτήριζε ως κείμενο.

H αρχή είναι μια έκκληση προς τους αγνωστικιστές ηγέτες.

“Οι άνθρωποι, αδυνατώντας να βρουν απαντήσεις στο σούννα (τα δέκα χιλιάδες θρησκευτικά ερωτήματα της Σάρι-α), αναζητούν καταφύγιο στη λογική. Kάθε άνθρωπος επιδιώκει να κατακτήσει τη φώτιση. H θρησκεία αποτελεί τον αρχαιότερο και πλέον έντιμο τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι προσπάθησαν να κατανοήσουν το σύμπαν του Θεού. Οι επιστήμονες αναζητούν τη νομοτέλεια των πραγμάτων. Το καθήκον της θρησκείας, λοιπόν, είναι να καταδείξει τη θέση του ανθρώπου σε αυτό το σύμπαν της νομοτέλειας.”