Η ειρήνη δεν ισοδυναμεί με τη σταθερότητα – η σταθερότητα είναι μια κατάσταση δίχως δυναμική και πάντοτε μια μόλις ανάσα μακριά από το χάος.
– Φέικαν Μπάτλερ,
Πορίσματα του Συμβουλίου της Μετά – Τζιχάντ Περιόδου.

Η Λάντσρααντ, το πολιτικό όργανο των Οίκων των Ευγενών, αποτελεί τη μετεξέλιξη της Σύμπραξης των Ευγενών κι έναν από τους αρχαιότερους θεσμούς της Αυτοκρατορίας.

Η προ – Μπατλεριανή Λάντσρααντ δε διατηρούσε δικό της στρατό και για να επιβάλλει μια απόφαση ζητούσε τη στρατιωτική συνδρομή των μελών της, γεγονός που εκ των πραγμάτων περιόριζε τόσο τις δικαιοδοσίες όσο και την αποτελεσματικότητά της. Μετά το τέλος της Μπατλεριανής Τζιχάντ και την εδραίωση του Οίκου των Κορρίνο στον θρόνο της Αυτοκρατορίας, η Λάντσρααντ απέκτησε μεγαλύτερη συνοχή, και με διευρυμένες πλέον αρμοδιότητες εξελίχτηκε στον μοναδικό πολιτικό φορέα που μπορούσε να αμφισβητήσει την απόλυτη εξουσία του Αυτοκράτορα Πατισάχ.

Το κύριο θέατρο της αντιπαράθεσης ήταν η Εμπορική Κοινοπραξία, στο Διοικητικό Συμβούλιο της οποίας συμμετείχαν οι Μείζονες Οίκοι της Αυτοκρατορίας. Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό, απαραίτητη προϋπόθεση της αντιπολιτευτικής δράσης της Λάντσρααντ ήταν η ομοφωνία κι η συνεργασία μεταξύ των μελών της. Ως εκ τούτου, η εξουσία του εκάστοτε Αυτοκράτορα εξαρτιόταν άμεσα από την ικανότητά του να εκμεταλλεύεται τις πολιτικές αντιζηλίες μεταξύ των Ευγενών Οίκων και να υποσκάπτει την ενότητα της Λάντσρααντ.