Αφιέρωμα στο έπος που σφράγισε την επιστημονική φαντασία

Αυτοκρατορία

Ο θρόνος του Χρυσού Λέοντα

Στην αρχαία γη, ο θεσμός της βασιλείας πέθαινε, καθώς αυξανόταν η ταχύτητα των μεταφορών κι ο χωροχρόνος της υδρογείου συρρικνωνόταν. Η εξερεύνηση του διαστήματος επιτάχυνε τη διαδικασία. Για έναν μοναχικό λαό, ο Αυτοκράτορας είναι ο φάρος που τον καθοδηγεί και το σύμβολο που τον ενώνει. Στρέφονται προς εκείνον και λένε: “Δείτε: Εκείνος μας κάνει ένα. Ανήκει σε όλους μας – και όλοι μας ανήκουμε σε Εκείνον”.
– Ερμηνευτικό Υπόμνημα των Τλεϊλάξου, Αγνώστου.

Ο Θρόνος του Χρυσού Λέοντα αποτελεί το πρώτο από τα σκέλη του πολιτικού τρίποδα στον οποίο στηρίζεται η Μεγάλη Συνθήκη. Αρχική έδρα του θρόνου ήταν ο Σαλούζα Σεκούντους, η γενέτειρα των Κορρίνο, του ευγενούς Οίκου που διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στην Μπατλεριανή Τζιχάντ, ενώ μετά την οικολογική καταστροφή του πλανήτη, η έδρα της Αυτοκρατορίας μεταφέρθηκε στον Καϊτάν.
Για περισσότερο από δέκα χιλιάδες χρόνια, ο Αυτοκράτορας Πατισάχ είναι ο επικυρίαρχος του ανθρώπινου σύμπαντος. Ελέγχει το Διοικητικό Συμβούλιο της Εμπορικής Κοινοπραξίας και συγκεντρώνει φόρους από κάθε Οίκο της Λάντσρααντ. Ο Αυτοκράτορας είναι σε θέση να ασκεί την εξουσία του και να επιβάλλει τον νόμο με τη βοήθεια του στρατιωτικού σώματος των Σάρντωκαρ, η προέλευση κι ο τόπος εκπαίδευσης των οποίων υπήρξε ένα από μεγαλύτερα μυστήρια της Αυτοκρατορίας. Προς το τέλος της δυναστείας των Κορρίνο έγινε γνωστό πως το κέντρο εκπαίδευσης των Σάρντωκαρ ήταν ο Σαλούζα Σεκούντους, ο Αυτοκρατορικός Πλανήτης Φυλακή. Την εποχή της διακυβέρνησης του Αυτοκράτορα Πατισάχ Σαντάμ IV, ο αριθμός των Σάρντωκαρ αυξήθηκε, η δύναμή τους όμως ουσιαστικά μειώθηκε, καθώς άρχισε να δίνεται ολοένα και λιγότερη σημασία στην εκπαίδευσή τους.